Zaterdag 26 juli 2014 Pingvellir
Door: Caro
Blijf op de hoogte en volg Caro
26 Juli 2014 | IJsland, Reykjavik
De eerste stop van vandaag was bij een kratermeer genaamd Keriđ. Men denkt dat Keriđ een explosieve krater, gevormd door een explosieve eruptie, is. Wetenschappers hebben hier echter geen bewijs voor, zo hebben ze bijvoorbeeld het as nog niet gevonden wat normaal vrij komt bij een eruptie. We konden helemaal rondom de krater lopen wat een schitterend uitzicht gaf. Vervolgens daalden we af naar het meer zelf waar we een paar foto's gemaakt hebben. Nadat we weer naar boven geklommen waren reden we door naar Geysir. Een tussenstop maakten we in Faxi, waar volgens het boek een aardige waterval was. Toen we uit stapten hoorden we een reusachtig gekletter en toen we iets verder liepen kwam daar een reusachtige waterval te voorschijn. Binnen no time stond Tijn alweer op een rotsblok vrij dicht bij de waterval, hoe hij daar nu weer gekomen was... We vervolgden onze weg naar de Golden Cirkle waar Geysir ook onder valt. Toen papa de auto op de parkeerplaats zette, zagen we al een geiser water in de lucht spuiten, wauw! Snel pakten we de camera en het statief en we liepen naar het park. Als eerste was er een 'Little Geysir' een heel schattig bubbelend geisertje dat ongeveer 30 cm hoog kwam. Wanneer we verder liepen werd de grond steeds warmer, zelfs door die dikke bergschoenenzool heen voelde je de hitte! Een hele groep mensen stond ergens omheen, wanneer we ernaar toe liepen spoot alweer een geiser de lucht in. Het was de Strokkur, deze spuit ongeveer om de 8 minuten wel tientallen meters hoog! Vlak voor de water explosie verscheen er een reusachtig bel over de geiser heen voordat met een immense kracht een hoge straal water omhoog spoot. Schitterend zag het eruit en we stonden er net zo lang totdat we een hele fotoreportage hadden van de Strokkur. We liepen verder en we zagen nog talloze borrelende poelen en warmwaterbronnen terwijl er om de 8 minuten een wolk van stoom langs dreef. We liepen ook daar de berg op en van bovenaf had je een geweldig uitzicht over alle poelen en geisers. Wanneer je vanaf deze hoogte de geiser weer zag uitbarsten, kon ik alleen maar denken: wauw, wat voor een geweldige krachten heeft de natuur!
We gingen richting de gouden waterval Gullfoss, waar als de zon scheen een regenboog overheen verscheen. Helaas was het behoorlijk bewolkt wanneer we aankwamen, maar dat deed niks af aan de indruk die deze waterval achterliet. Hij bestond als het ware uit twee verdiepingen: de bovenste was 11 meter hoog en de onderste 20. Met een donderend geraas stortte per seconde 130.000 liter water 31 meter naar beneden. Je stond met open mond te kijken. Een grote nevel hing boven de waterval en je werd kletsnat wanneer je er langs liep. Deze waterval was niet zo groot als de Niagara watervallen maar qua wildheid en kracht was Gullfoss vele malen beter. Wonder boven wonder brak er een zonnetje door tussen de wolken en binnen no time verscheen daar de regenboog boven de waterval. Het was als een sprookje.
Wanneer we ons vergaapt hadden aan de prachtige waterval gingen we terug naar Pingvellir om te informeren of wij snorkelen konden in de Syfrakloof. Helaas hadden ze geen pakken voor Quint en Tijn en zonder pak vroor je dood. Het water was namelijk maar 2 a 3 °C en meer dan een halfuur mocht je ook niet in het water liggen omdat je lichaam dat niet aankon. We liepen rond de scheur met weer aan de ene kant de Amerikaanse plaat en aan de andere kant de Euraziatische plaat. Het water was ontzettend helder en je kan wel tot 120 meter voor je uit kijken in het water! Dat kwam doordag het water uit de gletsjer afkomstig was. Het duurde 3000 jaar voordat de sneeuw en ijs gesmolten waren op de gletsjer en vervolgens nog eens 900 jaar voordat het in dit meer terecht kwam. Door al die jaren was het water dus super schoon en helder. Met onze hand voelden we even in het water - alsof ik een hand ijsblokjes vastpakte.
In de buurt van dit water stond een kerkje en vijf huisjes. Vroeger waren het maar drie huisjes, maar bij een brand in 1970 zijn ze allemaal afgebrand. De Deense koning had ze hier geplaatst. De Deense president met zijn vrouw en kleinkind waren tijdens deze brand aanwezig en zijn alle drie omgekomen. De huisjes werden opnieuw gebouwd met nog twee huizen erbij, naar zeggen omdat de herinnering aan maar drie huisjes te pijnlijk was. Vanuit hier zijn we verder gelopen naar verschillende uitzichtspunten, en hoe kan het ook anders, het uitzicht was schitterend.
Inmiddels was het alweer half negen en tijd om terug naar ons huisje te gaan en te gaan eten. Daarna lekker een filmpje gekeken voor ik ging slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley